De eerste vergadering na het helicoptervliegen is nu geopend.
Mijnheer de Voorzitter had al een technisch mankementje: zijn rotorhoofd was gebarsten. Hij had de helicopter uit zijn hand laten vallen!!! Na heel wat gefoeter en gesukkel kunnen we zijn noodreparatie als geslaagd beschouwen. Het bestelde nieuwe rotorhoofd zal echter ook op langere termijn soelaas bieden.
Hier zie je alvast een staaltje vliegkunst van Mijnheer de Voorzitter. Chapeau!
[flashvideo filename=”wp-content/uploads/helivlucht1.flv” /]
Mijnheer de Secretaris was echter heel enthousiast om zijn vliegkunsten te tonen aan mijnheer de Voorzitter, zodoende dat hij uit volle enthousiasme tegen de muur vloog met de staart van de helicopter, waardoor de rechter vin van de staart afbrak. Ai!
Lijm is on the way…
Straks monteren we onze vliegtuigen,
foto’s volgen…
– de Secretaris
Jammergenoeg had de lijm die Mijnheer de Secretaris in huis had geen vat op de plastic carnage en zonder de vin ging de helicopter steevast naar links. Gelukkig is Mijnheer de Voorzitter extreem handig met plakband en kon hij het makkelijk herstellen.
Bedankt, Mijnheer de Voorzitter!
– de Secretaris
Geachte heren voorzitter en secretaris,
Wild enthousiast las ik als zijlijnsupporteraandegrond jullie wilde verhalen in de nog echte pure autenthieke padvindersstijl die heden ten dage nog zelden te bespeuren valt. Mijns inziens staat jullie een roemruchte toekomst te wachten daar jullie in de pioniersstijl en in navolging van de heren gebroeders W. en O. Wright en de onverschrokken heer Lindbergh met gevaar voor breuken, kwetsuren en verwondingen – binnenshuis dan nog wel, gedreven en door niets of niemand tegen te houden – experimenteren. Ik doorblader dan ook vanaf nu hoopvol en met spanning de plaatselijke berichtgevende pers wat betreft jullie ervaringen, vorderingen en avonturen in de vliegkunst.
Vergeef mij deze persoonlijke vrijpostigheid om u, naast mijn grootste respect en hoogachting ter uwer beider persoon, ook vriendelijk en genegen te groeten
L. Bleriot
Zeer geachte heer Bleriot,
het mag ons ten zeerste verblijden dat wij U kunnen verkwikken en onderhouden met onze activiteiten. Het spreekt uiteraard vanzelf dat ook wij U diepgenegen zijn voor deze onverbloemde blijk van sympathie van Uwentwege naar onzentwege.
Daar de heer Secretaris en ikzelf, de Voorzitter, ten zeerste begaan zijn met het welbevinden onzer lezers, durf ik U vragen dat mocht er van Uw kant enige aandrang zijn om naar de toekomst toe nog deel te nemen aan onze kwaliteitsvolle gesprekken, er niets mag zijn wat U ervan weerhouden zou om uw zeer gewaarde mening aan ons kondig te maken.
Ondertussen verblijven wij,
hoogachtend en met gepaste sympathie,
De Heer Voorzitter en De Heer Secrataris.
Heer voorzitter en heer secretaris,
Ik hou het niet langer!
DAGELIJKS probeer ik via de Brugse geschreven meldingen aangaande rampen en andere wetenswaardigheden jullie wedervaren en belevenissen te volgen maar het blijft beangstigend stil, wat niet noodzakelijk onrustwekkend hoeft te zijn natuurlijk, maar u moet weten dat mijn gemoed reeds volschiet bij de gedachte dat u beiden door accidenten en mislukkingen niet meer in staat zou zijn om uw activiteiten betreffende de vliegkunst verder te ontwikkelen.
U zal mij misschien een vreemde vogel vinden. Soms hoor ik dit ook wel eens in eerder volkse kringen, waar ik mij – weliswaar bij uitzondering uiteraard – durf te bewegen. Laten we aannemen dat ook in die kringen af en toe enige wijsheid opborrelt, dan zouden we kunnen stellen dat u, heer voorzitter en natuurlijk ook u, heer secretaris en ikzelf toch enige verwantschap vertonen al is het vliegen op zich is aan mij helemaal niet besteed.
Ik moet jullie bekennen, hoewel niet zonder enige schroom, dat ik heel stil en in mezelve droom dat jullie in het grootste geheim werken aan een indrukwekkende misschien wel internationale doorbraak (ik pink hierbij van oprechte en diepe ontroering een traan weg) –
Hopend op een gunstig bericht betreffende jullie vorderingen verblijf ik met ongeduld en groet u, heer voorzitter en heer secretaris, met de meeste hoohachting
uw genegen vriend
Louis
Geachte heer Blériot,
het is van onzentwege inderdaad een poos stil geweest. De reden daartoe is dat wij in het grootste geheim onze eerste cessna 182-vlucht aan het voorbereiden waren.
Wij hebben er dan ook een ascetische levenswijze op nagehouden, waarin wij onszelve verboden ook maar enig contact te onderhouden met de buitenwereld daar wij bevroedden dat onze tegenstanders zich zouden verkneukelen aan het vooruitzicht van een mislukking van onzentwege.
Voor verdere details en overpeinzingen aangaande deze eerste vlucht verwijs ik U graag door naar onze Blog alwaar wij konde doen van dit historisch moment.
Nog steeds diep genegen groet ik U,
in blijde verwachting van een antwoord,
De Voorzitter.
Mijn heren Voorzitter en Secretaris,
Ik moet u beiden nageven dat u het waarlijk slim en verstandig aanpakt en gelijk hebt u heren Voorzitter en Secretaris, om in het geheim en verborgen voor het oog van de woed be (mijn engels is nog van voor de grote oorlog) vliegkunstenaar een fenomenale doorbraak voor te bereiden. Hier bespeur ik voor het eerst maar nu wel overduidelijk het kenteken van alleen de ware grootheden van het luchtruim. En aan al diegenen die nog maar tot aan uw navel kunnen reiken en er verlegen om zitten dat hen de broek zal afzakken kan ik alleen maar aanraden om eens een paar bretellen te proberen.
Mijn vreugde kan waarlijk niet meer op. Mocht ik bij jullie genood worden, ik liet niet na een bos bloemen mee te brengen – hoewel ik mij dan ook direct weer afvraag of hier dan niet enkele regels worden overschreden aangaande het gemiddeld bovenmodaal gangbare – mannen geven natuurlijk niet aan mannen. Pardonneer mij dus deze lichtzinnige, liederlijke bevlieging. Ik verman alweer mijzelf. Maar u moet begrijpen dat ik bij zulk een grootse en wonderbaarlijke toekomst die u beider liefhebbers van het luchtruim te wachten staat en waarbij u met uw daden en verwezenlijkingen een steen in de kikkerpoel der vliegeniers zal gooien niet anders kan dan vreugdevol jodelen.
Nogmaals met mijn beste wensen aangaande uw grootse toekomst verblijf ik met hartelijk groeten
Louis B.
Geachte heer Blériot,
het vult ons hart met vreugde dat u zich zeer frequent vergewist van onze experimenten. Mede door mensen als u voelen wij ons meer dan ooit pioniers die als missie hebben de mensheid konde te doen van de schone vliegenierssport. Uw bewoordingen aangaande onze activiteiten laten zich dan ook niet misverstaan en sporen ons aan om in dagen dat het minder gaat toch door te zetten, alle tegenslagen en ontberingen ten spijt.
Wij zullen dan ook niet versagen en wij blijven moedig werk verrichten teneinde een klein stukje van dit onmetelijke heelal tot het onze te maken.
Uw, toegegeven, lichtjes geflatteerde voorzitter.