Waarde fans,
het is inderdaad al een niet geringe poos stil rondom onze vereniging. De reden hiertoe is zeer naargeestig en bedroevend van aard. Lees en huiver met de laatste ontwikkelingen in ons nog prille vliegeniersbestaan.
De situatie waarin mijn hoogst gewaardeerde secretaris en ikzelve ons bevinden is allerminst bemoedigend te noemen. Mijn persoonlijke Voorzittersheli staat al een poos aan de grond wegens pech met de controller. Daar dit één van de duurste items is die er op de heli te vinden zijn, wacht ik met bedroefd hart op meer nieuws van de in reparatie binnengebrachte controller. Het lot van mijn heli hangt er namelijk vanaf en gezien de prille aard van onze relatie zou het mij ten zeerste bedroeven afscheid te moeten nemen, te meer daar onze gloriedagen nog in het verschiet liggen…
Maar welaan, naargeestigheid en droefenis kunnen mijn hart niet blijven vullen en er rest mij ook nog mijn Voorzitterscessna die trappelend van ongeduld op zijn volgende vlucht staat te wachten. Maar ook hier valt een niet onaanzienlijke kanttekening bij te maken: het weer in onze winderige landje is van dergelijke aard dat vliegen zo goed als uitgesloten is…
De heer Secretaris van zijn kant had dan ook te kampen met zware crashes van zijn heli en heeft de nodige tijd moeten spenderen aan het herstellen ervan. Herstellingen die trouwens zeer geslaagd zijn, waarvoor mijn nog groter respect voor de heer Secretaris. Maar ook deze goedmoedige man kijkt het weer met ietwat lede ogen aan, snakkend naar die ene mooie dag waarop onze vogels het luchtruim kunnen kiezen.
U merkt, beste fans, we bevinden ons in een tijdelijk dipje. Maar wij zijn niet vlug van ons stuk te brengen en zullen weldra wederom ongekende hoogtes opzoeken en u daarvan verslag uitbrengen.
Vriendelijke groet,
uw toegenegen Voorzitter.
Ach Heer Voorzitter en Heer Secretaris,
Rampspoed en verdriet zijn des levens deel. Maar hoe volmaakt gelukkig draagt U beiden dit droeve lot. Een voorbeeld – alweer – bent U Heren voor de mensheid in dit tranendal.
Ook tot mijn Goede Vriend, Heer Zjef, spreek ik hierbij een woord van troost en met luide stem durf ik te verkondigen: ‘Uit de diepten van ellende zullen Zij opstaan en Hun licht zal stralen, met luister en triomf keren Zij terug, herrezen uit de dipsaus van ongeluk en tegenspoed – want mag niet wie zonder morren zijn kruis weet te dragen deelnemen aan het overdadig vreugdevolle feest in de zomer van het leven’.
Alzo hoeft U niet, Heer Zjef, in zak en as te zitten.
En al mag het dan een lichtelijk pompeus gearticulleerde kreet wezen, toch durf ik hier te bazuinen naar de woorden van de ons dierbare heer Albrecht Rodenbach ter ere van Heer Voorzitter en Heer Secretaris:
‘En hier staan Zij, ‘thoofd omhoge
vuisten siddrend, kokend bloed
vlam in ‘therte, vlam in de oge
en Hun naam ons trillen doet’
Met mijn stoelgang gaat het goed in in goede gezondheid verkerend dus groet ik U
L. Bleriot
Met mijn minimaal empatisch vermogen heb ik het gevoel dat de
Heer Bleriot in de wolken is blijven hangen, al dan niet onder invloed van een lijntje of wat crack.
Mijn intentie is in deze donkere dagen de beide heren een ruggesteuntje te geven in het diepste van het dal, op weg naar de startbaan van een hoger bestaan en ik citeer niet Rodenbach of Hugolín Gavlovič
It’s always darkest before the dawn
when your world is weary,
when all is dark,
when dreams die and fade away,
and all of life is stark,
take heart in gentle love,
for she waits in the wings,
and where she walks,
fairies dance and angels sing,
though you cannot see her,
she weaves a silken touch,
leaving footprints in the sand,
sprinkling spells and such,
lighting the dampened corridors,
the dark corners of your mind,
leaving you breathless,
bewildered by her kind,
goodness glints in her eyes,
hope is in her arms,
and all you’ve ever dreamed of,
rests sweetly in her charms.
Heren nog dit:
When it is dark enough, you can see the stars
Uw toegenegen psychiater, Zjef
http://www.gillesvidal.com/blogpano/cockpit1.htm
Binnenspel bij regenachtig en winderig weer tijdens de laatste week van de vakantie en daarna.
Zjef
Geachte Heer Vriend Zjef,
U etaleert zich hier totaal overwacht als een onovertroffen megalomaan ontwerper van uw overigens prachtige huiskamer, weliswaar ietwat overladen met al die druk- en draaiknoptoetsen, hendeltjes, sticks en andere plug en playtoestanden waartussen ik als licht oververhit geraakte toeschouwer wel eens een glas wijn tot mij zou willen nemen… maar daar staat dan weer tegenover dat Uw beschaafd en zedig eenpersoonsbankstel er behoorlijk comfortabel uitziet en waarin U als onbevlekt pantocraat niet moet misstaan waaruit wederom en alweer eens blijkt dat elkeen zijn nestje bouwt naar het pluimage waarmee hij gebekt is.
Danig onder de indruk en ook wel enigzins verwildert breng ik U mijn beleefde groet
L. Bleriot
Hooggeachte Heer Jzef
U komt hier totaal onverwacht ten tonele als de megalomane bedenker van een nooit eerder geziene visie omtrent het inrichten van één woonkamer. Voor mij weliswaar ietwat te overladen met al die draaiknoptoetsen, hendeltjes, plug en play en andere toestanden maar daartegenover staat dat prachtige zedige eenpersoonsbankstel waarin U als onbevelkt pantocraat zonder enige gêne kunt genieten van het exclusieve niet te dupliceren vergezicht dat het ruime sop U vanuit uw arendsnest moet bieden.
Hierbij lichtjes oververhit geraakt groet ik U algelijk toch beleefd en vriendelijk,
Louis Bleriot